Belgian research couple rewarded for their work on incurable diseases
The Gagna & Van Heck International Prize for incurable diseases is awarded for the first time to a Belgian team.
Nieuws
In het kort:
De trombopoëtinereceptor (TpoR) is de hoofdregulator van de productie van bloedplaatjes en van de proliferatie, differentiatie en rustfase van hematopoëtische stamcellen. De activering ervan is vaak ontregeld bij bloedziekten zoals myeloproliferatieve neoplasma's (MPN's).
De primaire mutatie die verantwoordelijk is voor MPN's is gevonden in een ander eiwit, Janus kinase 2 (JAK2). JAK2 bindt aan TpoR en maakt de overdracht mogelijk van het signaal dat wordt geïnduceerd door het natuurlijke ligand van TpoR: trombopoëtine.
Onder normale omstandigheden vindt deze signalering alleen plaats wanneer trombopoëtine de dimerisatie van twee TpoR-moleculen en het bijbehorende JAK2 induceert. Wanneer de JAK2 V617F-mutatie echter in de cel aanwezig is, induceert de TpoR-dimerisatie onafhankelijk van trombopoëtine, wat leidt tot constitutieve activering van downstream signaalwegen en dus tot ongecontroleerde proliferatie van bloedcellen.
De huidige behandelingsstrategieën remmen niet-specifiek zowel gezonde als gemuteerde JAK2, evenals andere soorten kinasen van de JAK-familie, wat schadelijke bijwerkingen veroorzaakt, waaronder kanker en immuunstoornissen. Bovendien hebben dergelijke niet-specifieke remmers geen genezend potentieel omdat ze zich niet specifiek richten op de kwaadaardige cellen.
In hun onderzoek ontdekten Papadopoulos en collega's van de groep van Pr. Stefan Constantinescu, dat TpoR verschillende conformaties of "verschillende vormen" aanneemt wanneer het door zijn natuurlijke ligand en door mutant JAK2 wordt geactiveerd. Na het in kaart brengen van de conformaties die TpoR aanneemt in fysiologische versus pathologische omstandigheden, bedachten de auteurs manieren om de mutante signalering te blokkeren zonder de fysiologische activering te beïnvloeden. Dit maakte specifieke remming van pathologische signalering in hematopoëtische cellijnen en primaire beenmergcellen mogelijk.
Dit onderzoek, gepubliceerd in het tijdschrift Blood, maakt de weg vrij voor nauwkeurigere behandelingen die gericht zijn op het moduleren en specifiek aanpakken van cellen die de mutatie dragen. Deze behandelingen zouden bijvoorbeeld kunnen bestaan uit zogenaamde "conformationele" antilichamen (die een specifieke vorm herkennen) of kleine moleculen die alleen gericht zijn tegen TpoR wanneer ze gekoppeld zijn aan gemuteerd JAK2. Dergelijke behandelingen zouden niet alleen door hun specifieke gerichtheid tot minimale of geen bijwerkingen kunnen leiden, maar zouden mogelijk ook een definitieve genezing van de ziekte kunnen bieden.
Publicatie over dit onderzoek
Papadopoulos N, Pristavec A, Nédélec A, Levy G, Staerk J, Constantinescu SN
Blood 2023, 142(21):1818–1830