Christian de Duve

Christian de Duve studeerde af in de geneeskunde aan de Katholieke Universiteit Leuven (UCL) in 1941 en in de scheikunde (UCL) in 1946 en had een carrière als leraar en onderzoeker, tegelijkertijd aan de UCL en aan de Rockefeller Universiteit van New York.

Vanaf 1950 richtte hij zich op de subcellulaire biochemie, een nieuw vakgebied waarin hij één van de pioniers zou zijn. Hij legde zich toe op het verfijnen van celfractioneringsprocessen, het isoleren van de organellen en het definiëren van hun respectievelijke rollen in het functioneren van de levende cel.

Zijn werk leidde tot de ontdekking van lysosomen en peroxisomen. In 1974 deelde hij de Nobelprijs voor de Geneeskunde met Albert Claude en George Emil Palade voor hun ontdekkingen over de structurele en functionele organisatie van de cel.

Christian de Duve is niet alleen ongelofelijk actief geweest in de wetenschap en in het promoten van het de Duve Instituut, maar hij heeft ook veel van zijn tijd, talenten en enthousiasme besteed aan de bevordering van wetenschappelijke kennis en aan het aanwakkeren van de heilige vlam aan de oorsprong van vele onderzoekscarrières. De onvermoeibare humanist was ook een getalenteerd muziekliefhebber.

Tot 2013 bleef Christian de Duve stichtend lid van de Raad van Bestuur van het de Duve Instituut. Hij verliet ons op 4 mei 2013.

Biography Christian de Duve (FR)